رحیم مخدومی یکی از باباهای فرهنگی است بهتر است بگوییم «بابا رحیم مخدومی»؛ با این بابا بودنش مثل باباهای دیگر است که خود را صرف انسان‌های دیگری کردند.

پرورش نویسندگان و نوجوانان و جوانان عرصه فرهنگی، مخدومی را بابا رحیم مخدومی کرده است؛ جالب است که در آموزش به عنصر تربیت توجه دارد و این بیت را سر لوحه قرار داده است که «تربیت یعنی که خود را ساختن/بعد از آن بر دیگران پرداختن»

نکته دوم درباره مخدومی زلالی و سادگی و پاکی اوست و اگر کسی بخواهد انسان زمان انقلاب اسلامی را الگوی خودش قرار دهند باید مخدومی را حتما ببینید؛ چرا که او یکی از افرادی است که می‌توان به او گفت «انسان انقلاب اسلامی»

نکته سوم هنر نویسندگی مخدومی است، مخدومی را بیشتر با «جنگ پابرهنه» در ذهن سپرده‌ام و به نظرم بهترین کتابی هم که مخدومی نوشته است «جنگ پابرهنه» است؛ جنگ پابرهنه روایت سادگی و زلالی هشت سال دفاع مقدس است؛ هشت سال دفاع مقدسی که مخدومی در هشت ماه دفاع مقدس از آن غافل نبود.

رحیم مخدومی همیشه در نبرد با باطل است و به نظرم همیشه سربلند بیرون آمده است.

اما مخدومی را با «جنگ پابرهنه» شناختم که آنجا مخدومی به حوزه اقتصاد وارد می‌شود، به حوزه فرهنگ ورود پیدا می‌کند و جالب است که هر فصل «جنگ پابرهنه» با آیه زیبایی از قرآن، کتاب خدا آغاز می‌شود و این زیبایی کتاب را دوچندان می‌کند.

نکته آخر هم اینکه رحیم مخدومی در هشت ماه دفاع مقدس در برابر  فتنه سربلند بیرون آمد؛ مخدومی نمونه یک انسان بصیر است اگر ما کتاب «خرابکار اجاره‌ای» ؛اگر کتاب «چت مقدس» و اگر کتاب «عاشورای اغتشاش» و اگر کتاب «من مدیر جلسه‌ام» و اگر کتاب «دختران فیروزه‌ای» را بخوانیم حقیقتا متوجه می‌شویم که مخدومی نمونه یک هنرمند بصیر است؛ مخدومی عیار نویسندگی را پس از فتنه 88 تغییر داد.